Aleksander Brückner
Starożytna Litwa. Ludy i Bogi. Szkice historyczne i mitologiczne.
Warszawa 1904
Aвтор представил этимологии (объяснения) имен литовский князей и знати, записанных в летописях :

Takimiż są litewskie osnowy (przytaczamy je w polsko-ruskim brzmieniu, nie w oryginalnym):
 towt (lud народ) 
np. Towcigin (Strzeży-lud, охранник народа), 
Towciwił, Witowt; 
min (mysł мысль)
Gajłemin i Minigaił (Lutomysł - сильный мыслем),
Mindowg (Wielomysł много мыслющий), 
Gedymin (Żelimysł);
mant (mysł czy „dostatek”, choć łotewskie manta — majątek, żmudzkie mantingas — bogaty przytaczają, ale oba słowa nie zdają się pewne)
Dowmont, Olgimont
Narymont, Montygaił
Montygerd, Montrym; 
gerd (sław славный)
 Olgerd, Dowgerd, 
Kantygerd (Cierpisław славный терпеливый); 
kant (cierp терпеливый)
Dowkont (Wielocierp очень терпеливый),
Kontrym; 
gaił (luty сильный, porównaj gaiła — jędza w słowniku Szyrwdda), 
Jagaił (Jagiełło), 
Kinżgajł (Kieżgajł, początkowa osnowa powtarza się w Kinstojt, Kiejstut)
Gailegedde, Gailemin, 
Montygaił, Nigaił, Sungaił; 
but (dom), Wissebut (Wszedom por. Wissegerd — Wszesław i Wissygin — Wszebor)
 Narbut, Butrym, 
Butowit, Żwinbut, 
Korybut, Butwił; 
turt (skarb, majątek богатство)
Witort, Gotort;
wił (ufność уверенность)
 Radziwił, Erdziwił, Wiligajł; 
dowg i tuł (wiele много)
Mindowg (Mendog), Tulegerd; 
wojsz (gości-гостеприимный)
 Wajsznor i Narwojsz (Gościrad), Wojszwił (Gościżyd), Wojszelk itd., itd. [3]. 
Są i nazwy niezłożone, okolicznościowe, 
Trump (Krótki краткий), 
Jawnut (Młodzik юный),
Dauksza skrócenie od daug — wiele), 
Judki, Jotkis i Judejk, Czarnoch, nazwy na ejk — ojko, bardzo częste, np. Borejko, Korejko, Ligejk, od ligus — równy,
Milejko, Romejko od romus — łagodny спокойный, 
Rustejko od rustas — groźny грозный.
​